ابومحمد عسگرخانی
اطلاعات شناسنامه ای
تاریخ تولد: ۱۳۳۰
تاریخ وفات: ۱۴۰۰/۰۶/۲۹
محل وفات:
محل دفن:
دلیل شهرت
دانشمند/عالم
استاد روابط بین الملل و رژیم های بین المللی دانشگاه تهرانعلت وفات
بیماری
کووید-19، کروناتوضیحات و جزئیات بیشتر
ابومحمد عسگرخانی از استادان برجسته دانشگاه تهران، بعد از اخذ دیپلم ریاضی وارد دانشگاه پارس تهران شد و در رشته کارشناسی ادبیات آمریکایی و انگلیسی به تحصیل پرداخت، سپس کارشناسی ارشد رشتۀ روابط بین الملل را از دانشگاه وبستر ایالت میزوری، سنت لوئیس دریافت کرد. این استاد فرهیخته در ۱۳۳۰ خورشیدی دکتری روابط بین‌الملل را از دانشگاه کوئینز کانادا دریافت کرد و حتی کاندید دکتری حقوق در دانشگاه گرونینگن، هلند شد. پایان نامه مقطع دکتری عسگرخانی با عنوان استیلا، رقابت و سازش: دیوان دعاوی ایران – آمریکا به عنوان یک رژیم بین المللی در حل تعارض در نظریه و عمل: بر اساس قوانین آنسیترال بود.
فعالیت‌های اجرایی
عسگرخانی در طول عمر خود علاوه بر استادیار روابط بین الملل در دانشکده حقوق و علوم سیاسی، مسوولیت های اجرایی گوناگونی را بر عهده داشت که از جمله آنها می‌توان به مشاور حقوقی شرکت پتروشیمی ایران (IPCC)، وزارت نفت، رییس مطالعات منطقه ای، گروه روابط بین الملل (SIR)، وزارت امور خارجۀ ایران، رییس مطالعات ایالات متحده - اروپا در مرکز مطالعات استراتژیک، شورای مصلحت اندیشی، رییس دپارتمان حقوق و روابط بین الملل، گروه تحصیلات تکمیلی بین المللی در دانشگاه آزاد اسلامی، رییس مرکز مطالعات بین المللی در دانشگاه تهران، رییس دپارتمان پژوهش دانشگاه تهران، عضو فرعی دانشگاه روابط بین الملل وزارت امور خارجی ایران، مدرس در دانشگاه امام صادق، مدرس در دانشگاه امام حسین، مدرس در دانشگاه آزاد اسلامی، برگزاری R.A.s و T.A.s در دانشگاه کویینز، مدرس در دانشکده لیدنِ دانشگاه وبستر، مشاور حقوقی سفارت ایران در کانادا، کارشناس حقوقی و مترجم در BILS، دیوان دعاوی ایران – آمریکا، هلند، مشاور حقوقی سفارت ایران در لاهه، مترجم پرونده های بین المللی و امور مربوطه برای ادارۀ خدمات حقوقی بین المللی تهران، مترجم دپارتمان مطبوعات و رسانه های گروهی، دبیرکل مؤسسه پژوهش و مطالعات بین المللی تهران، مشاور سازمان برای بازرسیِ وزارت امور خارجه، مشاور حقوقیِ اداره حقوقی در (پارلمان ایران) مرکز تحقیقات، مشاور کمیسیون اسلامی حقوق بشر ۲۰۰۳، همکاری در پژوهش در مؤسسه دانمارکی حقوق بشر (آگوست-ژانویه ۲۰۰۳)، وکیل دادگستری سیستم قضایی ایران، مشاور حقوقی در داوری بین المللی، مشاور حقوقیِ شرکت سرمایه گذاری تأمین اجتماعی و وکیل و مشاور حقوقی شرکت خط کشتیرانی ایران (IRJSL) اشاره کرد.
فعالیت‌های علمی و دانشگاهی
حوزه تخصص وی معاهدات بین المللی، امنیت بین الملل و مباحث سیاسی با تمرکز بر حوزه انرژی هسته ای، سازمان ملل و ان پی تی بود. به همین دلیل بسیاری از آثار وی در خصوص مباحث سیاسی و روابط بین الملل بوده است. از جمله این آثار و مقالات می‌توان به رژیم های بین المللی سازش و همکاری در دیوان دعاوی ایران – آمریکا ... در داوری بین المللی، سازمان ملل متحد: گذشته، حال و آینده " در ایران، رژیم بین المللی حقوق بشر در دیدگاه اسلامی، داوری نامنظم، مخلوط، خصوصی و بین المللی (پروژۀ ملی، نظریه های منع از راه ارعاب و تهدید)، خلع سلاح و کنترل تسلیحات بین المللی در سیاست دفاعی، نظریه رژیم در ایران، ایران در نظم نوین جهانی، تأثیر و قانونی بودن تحریم های اقتصادی فراملی، کنوانسیون منع تکثیر سلاح های هسته ای، معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای و ازدیاد سلاح های هسته ای در هند و پاکستان، مادۀ ۳۳ منشور ملل متحد و حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات تهران، نظریه های مشروعیت، رژیم های حقوقی مدیترانه ای و شکست ضمنی معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای و کنوانسیون منع تکثیر سلاح های هسته ای در ایران اشاره کرد. وی همچنین عضو هیات تحریریه فصلنامه علمی راهور بود.
فعالیت‌های اجرایی
عسگرخانی در طول عمر خود علاوه بر استادیار روابط بین الملل در دانشکده حقوق و علوم سیاسی، مسوولیت های اجرایی گوناگونی را بر عهده داشت که از جمله آنها می‌توان به مشاور حقوقی شرکت پتروشیمی ایران (IPCC)، وزارت نفت، رییس مطالعات منطقه ای، گروه روابط بین الملل (SIR)، وزارت امور خارجۀ ایران، رییس مطالعات ایالات متحده - اروپا در مرکز مطالعات استراتژیک، شورای مصلحت اندیشی، رییس دپارتمان حقوق و روابط بین الملل، گروه تحصیلات تکمیلی بین المللی در دانشگاه آزاد اسلامی، رییس مرکز مطالعات بین المللی در دانشگاه تهران، رییس دپارتمان پژوهش دانشگاه تهران، عضو فرعی دانشگاه روابط بین الملل وزارت امور خارجی ایران، مدرس در دانشگاه امام صادق، مدرس در دانشگاه امام حسین، مدرس در دانشگاه آزاد اسلامی، برگزاری R.A.s و T.A.s در دانشگاه کویینز، مدرس در دانشکده لیدنِ دانشگاه وبستر، مشاور حقوقی سفارت ایران در کانادا، کارشناس حقوقی و مترجم در BILS، دیوان دعاوی ایران – آمریکا، هلند، مشاور حقوقی سفارت ایران در لاهه، مترجم پرونده های بین المللی و امور مربوطه برای ادارۀ خدمات حقوقی بین المللی تهران، مترجم دپارتمان مطبوعات و رسانه های گروهی، دبیرکل مؤسسه پژوهش و مطالعات بین المللی تهران، مشاور سازمان برای بازرسیِ وزارت امور خارجه، مشاور حقوقیِ اداره حقوقی در (پارلمان ایران) مرکز تحقیقات، مشاور کمیسیون اسلامی حقوق بشر ۲۰۰۳، همکاری در پژوهش در مؤسسه دانمارکی حقوق بشر (آگوست-ژانویه ۲۰۰۳)، وکیل دادگستری سیستم قضایی ایران، مشاور حقوقی در داوری بین المللی، مشاور حقوقیِ شرکت سرمایه گذاری تأمین اجتماعی و وکیل و مشاور حقوقی شرکت خط کشتیرانی ایران (IRJSL) اشاره کرد.
فعالیت‌های علمی و دانشگاهی
حوزه تخصص وی معاهدات بین المللی، امنیت بین الملل و مباحث سیاسی با تمرکز بر حوزه انرژی هسته ای، سازمان ملل و ان پی تی بود. به همین دلیل بسیاری از آثار وی در خصوص مباحث سیاسی و روابط بین الملل بوده است. از جمله این آثار و مقالات می‌توان به رژیم های بین المللی سازش و همکاری در دیوان دعاوی ایران – آمریکا ... در داوری بین المللی، سازمان ملل متحد: گذشته، حال و آینده " در ایران، رژیم بین المللی حقوق بشر در دیدگاه اسلامی، داوری نامنظم، مخلوط، خصوصی و بین المللی (پروژۀ ملی، نظریه های منع از راه ارعاب و تهدید)، خلع سلاح و کنترل تسلیحات بین المللی در سیاست دفاعی، نظریه رژیم در ایران، ایران در نظم نوین جهانی، تأثیر و قانونی بودن تحریم های اقتصادی فراملی، کنوانسیون منع تکثیر سلاح های هسته ای، معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای و ازدیاد سلاح های هسته ای در هند و پاکستان، مادۀ ۳۳ منشور ملل متحد و حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات تهران، نظریه های مشروعیت، رژیم های حقوقی مدیترانه ای و شکست ضمنی معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای و کنوانسیون منع تکثیر سلاح های هسته ای در ایران اشاره کرد. وی همچنین عضو هیات تحریریه فصلنامه علمی راهور بود.