تالاب شادگان
یکی از تالاب‌های بزرگ ایران (خوزستان)
تالاب شادگان خوزستان سرزمینی آبی است. نقطه‌ای از جاهای دیدنی خوزستان که تلاقی آب و آفتاب و نخل و نی زار ترکیب جذابی را بوجود آورده‌اند. از یک سو گاومیش‌ها برای آب‌تنی به آب می‌زنند و از سوی دیگر پرندگان مهاجر بر فراز آب و نخل بال می‌کشند. مردانی سوار بر قایق‌ها با پارویی در دست در تالاب تصویر اولیه شما از این منطقه خواهد بود. همزیستی مسالمت آمیز حیوان و انسان به وضوح در این تالاب قابل رویت است.
تالاب بین‌المللی شادگان یکی از تالاب‌های بزرگ ایران است. این تالاب در جنوب غربی ایران در جنوب شهر شادگان در استان خوزستان واقع شده‌است. در همایش تالاب‌های جهان که در رامسر برگزار شد تصمیم گرفته شد که سه تالاب شادگان، خورموسی و خور الامیه با عنوان تالاب شادگان شناخته شود.
معیشت حدود ۱۰۰ هزار نفر به تالاب شادگان و حیات آن وابسته است. از سوی دیگر تالاب شادگان با حدود ۵۳۸هزار هکتار، به تنهایی یک سوم وسعت تالاب‌های جهانی ثبت شده کشور را در کنوانسیون رامسر دربرگرفته‌است. این تالاب زیستگاه بیش از ۳۰درصد از پرندگان (۱۵۴ گونه)، ۲۵درصد از پستانداران (۴۰ گونه) و ۴۵درصد از ماهیان کشور (۳۶ گونه ماهی مردابی و ۴۵ گونه ماهی دریایی) است. همچنین ۱۷ جامعه اصلی گیاهی متشکل از ۱۱۰ گونه گیاهی، سه گونه دوزیست، ۹ گونه خزنده و چهار گونه میگو را در خود جا داده است که همگی در معرض نابودی قرار دارند.
در آبان ماه ۱۳۸۳ شهرداری آبادان ۳۵ هزار مترمکعب از زباله‌های نفتی منطقه گیسی را از زیر خاک خارج و در تالاب شادگان ریخت. این کار طی عملیات احداث بلوار در منطقه‌ای از آبادان انجام گرفت. در حدود ۱۰۰ هزار نفر از مردم محلی آن منطقه به درجات مختلف برای تأمین معاش به منابع تالاب وابسته‌اند. در گذشته، جریانات ورودی به تالاب به خاطر توسعه آبیاری در مناطق بالادست به‌طور مداوم کاهش یافته و حجم فزاینده جریانات زهکشی به‌طور مستمر به تالاب آسیب وارد می‌آورد. این مشکلات، که بر اثر خشکسالی‌ها طولانی تشدید شده در حال حاضر اثرات زیانباری بر تنوع زیستی با اهمیت جهانی و مزایای بی‌شماری که تالاب برای جوامع محلی فراهم می‌کند، گذاشته است.
طرح حفاظت از تالاب‌های ایران با همکاری سازمان محیط زیست، برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) و تسهیلات محیط زیست جهانی (GEF) به منظور رسیدگی به بحران تالاب‌ها از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲ به اجرا در می‌آید. این طرح در تالاب‌های پریشان و ارومیه آغاز شد و تالاب شادگان ابتدا در سال ۸۷ به عنوان سایت تکرار در این طرح پذیرفته شد که در نهایت در سال ۸۹ به عنوان سایت اصلی در نظر گرفته شد.
همچنین طرح زندان جدید آبادان در حریم تالاب بین‌المللی شادگان مصوب شد که با مخالفت اهالی محیط زیست مواجه شد.
تالاب بین‌المللی شادگان به دلیل محاصره توسط صنایع فولاد و پتروشیمی در خطر تخریب محیط زیستی نیز است. تالاب شادگان جزو ۱۸ تالاب بین‌المللی ثبت شده‌است، این تالاب در آبان ماه ۱۳۸۳، به خاطر اقدام شهرداری آبادان که ۳۸هزار مترمکعب از زباله‌های نفتی منطقه گیسی را از زیر خاک خارج و در تالاب شادگان ریخت، با یک فاجعه زیست‌محیطی رو به رو شد.
معیشت حدود ۱۰۰ هزار نفر به تالاب شادگان و حیات آن وابسته است. از سوی دیگر تالاب شادگان با حدود ۵۳۸هزار هکتار، به تنهایی یک سوم وسعت تالاب‌های جهانی ثبت شده کشور را در کنوانسیون رامسر دربرگرفته‌است. این تالاب زیستگاه بیش از ۳۰درصد از پرندگان (۱۵۴ گونه)، ۲۵درصد از پستانداران (۴۰ گونه) و ۴۵درصد از ماهیان کشور (۳۶ گونه ماهی مردابی و ۴۵ گونه ماهی دریایی) است. همچنین ۱۷ جامعه اصلی گیاهی متشکل از ۱۱۰ گونه گیاهی، سه گونه دوزیست، ۹ گونه خزنده و چهار گونه میگو را در خود جا داده است که همگی در معرض نابودی قرار دارند.
در آبان ماه ۱۳۸۳ شهرداری آبادان ۳۵ هزار مترمکعب از زباله‌های نفتی منطقه گیسی را از زیر خاک خارج و در تالاب شادگان ریخت. این کار طی عملیات احداث بلوار در منطقه‌ای از آبادان انجام گرفت. در حدود ۱۰۰ هزار نفر از مردم محلی آن منطقه به درجات مختلف برای تأمین معاش به منابع تالاب وابسته‌اند. در گذشته، جریانات ورودی به تالاب به خاطر توسعه آبیاری در مناطق بالادست به‌طور مداوم کاهش یافته و حجم فزاینده جریانات زهکشی به‌طور مستمر به تالاب آسیب وارد می‌آورد. این مشکلات، که بر اثر خشکسالی‌ها طولانی تشدید شده در حال حاضر اثرات زیانباری بر تنوع زیستی با اهمیت جهانی و مزایای بی‌شماری که تالاب برای جوامع محلی فراهم می‌کند، گذاشته است.
طرح حفاظت از تالاب‌های ایران با همکاری سازمان محیط زیست، برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) و تسهیلات محیط زیست جهانی (GEF) به منظور رسیدگی به بحران تالاب‌ها از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲ به اجرا در می‌آید. این طرح در تالاب‌های پریشان و ارومیه آغاز شد و تالاب شادگان ابتدا در سال ۸۷ به عنوان سایت تکرار در این طرح پذیرفته شد که در نهایت در سال ۸۹ به عنوان سایت اصلی در نظر گرفته شد.
همچنین طرح زندان جدید آبادان در حریم تالاب بین‌المللی شادگان مصوب شد که با مخالفت اهالی محیط زیست مواجه شد.
تالاب بین‌المللی شادگان به دلیل محاصره توسط صنایع فولاد و پتروشیمی در خطر تخریب محیط زیستی نیز است. تالاب شادگان جزو ۱۸ تالاب بین‌المللی ثبت شده‌است، این تالاب در آبان ماه ۱۳۸۳، به خاطر اقدام شهرداری آبادان که ۳۸هزار مترمکعب از زباله‌های نفتی منطقه گیسی را از زیر خاک خارج و در تالاب شادگان ریخت، با یک فاجعه زیست‌محیطی رو به رو شد.