جزیره هنگام
جزیره هنگام
                        جزیرهٔ هِنگام یکی از جزیره های ایران در خلیج فارس است که با آبادیهای کوچک با وسعت حدود ۵۰ کیلومتر مربع در جنوب جزیرهٔ قشم در استان هرمزگان واقع شده و دارای معادن نمک و خاک و سرب است.                    
                    شهرت هنگام بیشتر به خاطر جاذبههای طبیعی و شگفتانگیز آن است. یکی از این جاذبهها حضور دلفینها در آبهای نزدیک به ساحل این جزیره است. همچنین داشتن خاک سرخ خوراکی و وجود گونههای گیاهی و جانوری خاص در این منطقه و سنگهای خاص تراشخورده که به دست طبیعت به اشکالی جالب توجه درآمدهاند از جملهٔ دیگر شگفتیهای این جزیره بهشمار میروند. هنگام حدود ۲ کیلومتر با ساحل قشم فاصله دارد. 
این جزیره به واسطه موقعیت جغرافیایی مهمی که با قرار گرفتن در میانه خلیج فارس و نزدیکی تنگه هرمز و جزیره قشم دارد، از اهمیت راهبردی و نظامی شایانی برخوردار بوده و همواره در طول تاریخ مورد تصاحب عده زیادی از افراد قرار گرفته است. به همین دلیل تاریخ جزیره بیشتر مربوط به تصرفهای دولتهای متعدد میباشد.
این جزیره در دو کیلومتری جنوب شرقی جزیره قشم بوده و نُه کیلومتر طول و شش کیلومتر عرض دارد. هنگام ۶/۳۳ کیلومتر مربع مساحت دارد و به شکل مخروط ناقصی است که در کرانههای جنوبی جزیره قشم واقع شده است. فاصله آن تا بندرعباس حدود ۴۳ مایل دریایی و تا شهر قشم حدود ۲۹ مایل دریایی میباشد. این جزیره ارتفاعات پست آهکی دارد و بلندترین نقطه آن کوه ناکس با ۱۰۶ متر ارتفاع است. طولانیترین قطر آن از «روستای هنگام کهنه» تا «روستای هنگام جدید» ۹ کیلومتر است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت جزیره هنگام برابر با ۵۲۱ نفر (۱۴۶ خانوار) بوده است که از این تعداد ۴۹۶ نفر (۱۳۸ خانوار) در هنگام جدید، ۱۹ نفر (۶ خانوار) در هنگام قدیم و ۶ نفر (۲ خانوار) در قیل زندگی میکردند. بیشتر مردم هنگام به گویش بندری قشمی سخن میگویند.
فعالیت اقتصادی در جزیره هنگام، که بیشتر اهالی از دیرباز به آن مشغول بودهاند، ماهیگیری بوده است و هماکنون فروش صدف، تولید صنایع دستی و پذیرایی از گردشگران در رستورانهای محلی و اقامتگاههای بومگردی نیز از جمله فعالیتهای مردم جزیره است. پرورش ماهی و میگو در قفس نیز از جمله فعالیتهای آبزیپروری جزیره هنگام است.
حیات وحش جزیره هنگام به خصوص دلفینها، جبیرها، لاکپشت پوزه عقابی و خاردم مصری از جاذبههای این جزیره اند. ساحل نقرهای جزیره که به دلیل وجود برخی از مواد معدنی براق به این رنگ درآمده، نیز از دیگر جاذبههای جزیره است. در برخی از مواقع سال، در هنگام شب، ساحل جزیره به دلیل حضور فیتوپلانکتونها به رنگ آبی فسفری در میآید.
کشتی به گل نشسته پرتغالیها نیز جاذبهای مربوط به دوران صفویه است. بازار سنتی هنگام جدید نیز محل فروش صنایع دستی، روغنهای محلی، ادویهجات و ترشیجات بومیان هنگام است. در نزدیکی روستای قیل سنگ مادر و دختر وجود دارد که بنا به افسانههای محلی مادر و دختری در زمان فرار از دست ستمگران و برای گیر نیفتادن، از خدا طلب کمک میکنند که خدا نیز آنان را سنگ میکند تا از ستم در امان بمانند.
                    
                    
                این جزیره به واسطه موقعیت جغرافیایی مهمی که با قرار گرفتن در میانه خلیج فارس و نزدیکی تنگه هرمز و جزیره قشم دارد، از اهمیت راهبردی و نظامی شایانی برخوردار بوده و همواره در طول تاریخ مورد تصاحب عده زیادی از افراد قرار گرفته است. به همین دلیل تاریخ جزیره بیشتر مربوط به تصرفهای دولتهای متعدد میباشد.
این جزیره در دو کیلومتری جنوب شرقی جزیره قشم بوده و نُه کیلومتر طول و شش کیلومتر عرض دارد. هنگام ۶/۳۳ کیلومتر مربع مساحت دارد و به شکل مخروط ناقصی است که در کرانههای جنوبی جزیره قشم واقع شده است. فاصله آن تا بندرعباس حدود ۴۳ مایل دریایی و تا شهر قشم حدود ۲۹ مایل دریایی میباشد. این جزیره ارتفاعات پست آهکی دارد و بلندترین نقطه آن کوه ناکس با ۱۰۶ متر ارتفاع است. طولانیترین قطر آن از «روستای هنگام کهنه» تا «روستای هنگام جدید» ۹ کیلومتر است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت جزیره هنگام برابر با ۵۲۱ نفر (۱۴۶ خانوار) بوده است که از این تعداد ۴۹۶ نفر (۱۳۸ خانوار) در هنگام جدید، ۱۹ نفر (۶ خانوار) در هنگام قدیم و ۶ نفر (۲ خانوار) در قیل زندگی میکردند. بیشتر مردم هنگام به گویش بندری قشمی سخن میگویند.
فعالیت اقتصادی در جزیره هنگام، که بیشتر اهالی از دیرباز به آن مشغول بودهاند، ماهیگیری بوده است و هماکنون فروش صدف، تولید صنایع دستی و پذیرایی از گردشگران در رستورانهای محلی و اقامتگاههای بومگردی نیز از جمله فعالیتهای مردم جزیره است. پرورش ماهی و میگو در قفس نیز از جمله فعالیتهای آبزیپروری جزیره هنگام است.
حیات وحش جزیره هنگام به خصوص دلفینها، جبیرها، لاکپشت پوزه عقابی و خاردم مصری از جاذبههای این جزیره اند. ساحل نقرهای جزیره که به دلیل وجود برخی از مواد معدنی براق به این رنگ درآمده، نیز از دیگر جاذبههای جزیره است. در برخی از مواقع سال، در هنگام شب، ساحل جزیره به دلیل حضور فیتوپلانکتونها به رنگ آبی فسفری در میآید.
کشتی به گل نشسته پرتغالیها نیز جاذبهای مربوط به دوران صفویه است. بازار سنتی هنگام جدید نیز محل فروش صنایع دستی، روغنهای محلی، ادویهجات و ترشیجات بومیان هنگام است. در نزدیکی روستای قیل سنگ مادر و دختر وجود دارد که بنا به افسانههای محلی مادر و دختری در زمان فرار از دست ستمگران و برای گیر نیفتادن، از خدا طلب کمک میکنند که خدا نیز آنان را سنگ میکند تا از ستم در امان بمانند.
