بهمنشیر
بهمنشیر
رود بهمنشیر (شکل فارسی امروزی نام پهلوی وهمناردشیر) شاخه شرقی و اصلی رود کارون در استان خوزستان است که در حاشیه آن به دلیل وجود نخلستانهای زیبا، ظرفیت مناسبی برای گردشگری روستایی و آبی دارد.
رود کارون پیش از رسیدن به شهر خرمشهر در محلی به نام «سهراهی مارد» به دو شاخه تقسیم میشود. شاخه مستقیمتر آن به سمت جنوب شرقی رود بهمنشیر است که پرآبتر بوده و با گذشتن از کنار شهر آبادان به خلیج فارسی میریزد. شاخه غربی آن «کورکارون» است که از شهر خرمشهر میگذرد و به اروندرود در مرز ایران و عراق میپیوندد. درازی رود بهمنشیر حدود ۹۰ کیلومتر، عرض آن ۶۰۰ متر و عمق آن حدود ۴ متر است و به موازات اروندرود جریان یافته و مرز شرقی جزیره آبادان را شکل میدهد.
از دهه ۱۳۴۰ در رود بهمنشیر بحران پیشروی آب شور دریا جدی شد. برای مقابله با آن و نابودی نخلستانها، تدوین طرح جلوگیر از پیشروی آب دریا از سال ۱۳۴۶ شروع شد. ساخت سدهای سلولی بر روی رود بهمنشیر از حدود ۱۳۸۴ شروع شد که شامل احداث دو سد سلولی دریچهدار بر روی این رود و ساخت سد سلولی مارد در شاخه کورکارون برای تنظیم آب ورودی به بهمنشیر بود که مورد آخر پیچیدهترین بخش این طرح بود. دلیل طولانی شدن ساخت این سدها نبود تأمین مالی مناسب و بروکراسی پیچیده در اخذ مجوزها بوده است. بهعنوان نمونه، بررسی گزارش زیستمحیطی پروژه تا سال ۱۴۰۴ قریب به پنج سال در سازمان محیطزیست زمان برد و در این سال در آستانه تصویب بودهاست.
ساخت سد سلولی چوئبده در پاییندست برای جلوگیری از ورود آب شور دریا اهمیت ویژهای برخوردار بود که به شکل جدیتر از سال ۱۳۹۷ با اعتبارات صندوق توسعه ملی انجام شد و در حال ساخت است. سد سلولی چوئبین در بالادست بهمنشیر که دارای دریچه ورود کشتی و پل معلق است در سال ۱۴۰۱ به بهرهبرداری رسید. اما طرح سد مارد بر روی شاخه کورکارون برای کنترل آب ورودی به بهمنشیر و نفوذ آب اروند رود به کارون در سال ۱۴۰۰ مورد بازبینی کلی دوباره هیئت کارشناسی قرار گرفت.
از دهه ۱۳۴۰ در رود بهمنشیر بحران پیشروی آب شور دریا جدی شد. برای مقابله با آن و نابودی نخلستانها، تدوین طرح جلوگیر از پیشروی آب دریا از سال ۱۳۴۶ شروع شد. ساخت سدهای سلولی بر روی رود بهمنشیر از حدود ۱۳۸۴ شروع شد که شامل احداث دو سد سلولی دریچهدار بر روی این رود و ساخت سد سلولی مارد در شاخه کورکارون برای تنظیم آب ورودی به بهمنشیر بود که مورد آخر پیچیدهترین بخش این طرح بود. دلیل طولانی شدن ساخت این سدها نبود تأمین مالی مناسب و بروکراسی پیچیده در اخذ مجوزها بوده است. بهعنوان نمونه، بررسی گزارش زیستمحیطی پروژه تا سال ۱۴۰۴ قریب به پنج سال در سازمان محیطزیست زمان برد و در این سال در آستانه تصویب بودهاست.
ساخت سد سلولی چوئبده در پاییندست برای جلوگیری از ورود آب شور دریا اهمیت ویژهای برخوردار بود که به شکل جدیتر از سال ۱۳۹۷ با اعتبارات صندوق توسعه ملی انجام شد و در حال ساخت است. سد سلولی چوئبین در بالادست بهمنشیر که دارای دریچه ورود کشتی و پل معلق است در سال ۱۴۰۱ به بهرهبرداری رسید. اما طرح سد مارد بر روی شاخه کورکارون برای کنترل آب ورودی به بهمنشیر و نفوذ آب اروند رود به کارون در سال ۱۴۰۰ مورد بازبینی کلی دوباره هیئت کارشناسی قرار گرفت.