تالاب میانکاله
تالاب بینالمللی میانکاله
تالاب میانکاله در مازندران یک شبه جزیره ای در منتهی الیه جنوب شرقی دریای خزر است که در فاصله دوازده کیلومتری شمال شهر بهشهر واقع در استان مازندران قرار گرفته است. این شبه جزیره دارای مساحت بیش از 68 هزار هکتار و ارتفاع بین 15 تا 28 متر کم تر از سطح دریای آزاد است. میانکاله از سال 1348 به عنوان یک منطقه حفاظت شده نامگذاری شد و هم اکنون نیز تحت حفاظت محیط زیست است. تنوع آب و هوایی کشور عزیزمان ایران و وجود اقلیم های مختلف، کوهستان ها و جنگل ها، رودها و جلگه ها، سواحل، تالاب ها و دریاچه ها، دشت ها، چمنزارها و مراتع وسیع موجب شده تا این اقلیم ها مامنی مناسب برای زندگی گونه های متنوع حیوانی در نظر گرفته شود و تنوع مجموعه ای از جانورانی که بسیار نایاب هستند را امروزه می توان در این مکان ها یافت کرد.
تالاب بینالمللی میانکاله بخشی از شبهجزیره میانکاله است و در غرب آشوراده قرار دارد. این تالاب نخستین تالاب بینالمللی ثبتشده در فهرست تالابهای کنوانسیون رامسر است و از مهمترین زیستبومهای حیاتوحش محسوب شده و زیستگاه گونههای نادر و رو به انقراض پرندگان آبزی مهاجری مثل اگرت، حواصیل، پرستو و گلاریول است. این منطقه همچنین محل تخمریزی آبزیان دریای خزر به ویژه کپورماهی و ماهیان خاویاری است. هر سال یک میلیون و ۵۰۰ هزار پرنده از ۱۳۰ تا ۱۵۰ گونه مختلف و نادر به این تالاب میآیند. از جمله پرندگانی که در این منطقه حضور دارند میتوان انواع پرندگان شامل اردک سر سفید، اردک مرمری، اردک تاجدار، غاز پیشانی سفید کوچک، قوی گنگ، فلامینگو، پلیکان پاخاکستری، پلیکان سفید، لکلک سیاه، عقاب ماهیگیر و بحری اشاره کرد. این تالاب از سال ۱۳۴۸ به عنوان منطقه حفاظت شده تعیین و از سال ۱۳۵۵ در فهرست ذخیرهگاههای زیستکره یونسکو ثبت شدهاست. در این تالاب که ۱۰۰ هزار هکتار مساحت دارد ۴۰ گونه پرنده زندگی میکنند. زمینهای آن مجموعهای از شنزارهای ساحلی، زمینهای باتلاقی، آبگیرها، مرداب جنگلی با پوشش درختچههای گز، جنگل انارستان، بوتههای تمشک و زمینهای پست و گره افتاده هستند.
از چالشهای این منطقه میتوان به چرای بی رویه دام در مراتع، شکار و صید غیر مجاز، تبدیل اراضی تالابی به زراعت و توسعه سکونتگاهها و صنایع در حاشیه ذخیره گاه اشاره کرد که مشکلات زیست محیطی زیادی را برای این منطقه به همراه داشته است. از گونههای شاخص و در حال انقراض این منطقه میتوان از فک خزری، عقاب دریایی، عروس غاز، اردک مرمری، اردک بلوطی، دلیجه کوچک و پلیکان پاخاکستری نام برد.
از چالشهای این منطقه میتوان به چرای بی رویه دام در مراتع، شکار و صید غیر مجاز، تبدیل اراضی تالابی به زراعت و توسعه سکونتگاهها و صنایع در حاشیه ذخیره گاه اشاره کرد که مشکلات زیست محیطی زیادی را برای این منطقه به همراه داشته است. از گونههای شاخص و در حال انقراض این منطقه میتوان از فک خزری، عقاب دریایی، عروس غاز، اردک مرمری، اردک بلوطی، دلیجه کوچک و پلیکان پاخاکستری نام برد.