سید عبدالعزیز طباطبایی یزدی (محقق طباطبایی)
اطلاعات شناسنامه ای
تاریخ تولد: ۱۳۰۸/۰۸/۰۴
تاریخ وفات: ۱۳۷۴/۱۱/۰۸
محل وفات: بیمارستان آیتالله گلپایگانی، قم، ایران
محل دفن: حجره ۱۴ صحن بزرگ حرم حضرت معصومه، قم، ایران
دلیل شهرت
عالم دینی
محقق و نویسنده، فهرست نگار نسخ خطی، مصحح متون کهنعلت وفات
بیماری
نارسایی قلبیتوضیحات و جزئیات بیشتر
ابوجواد، سید عبدالعزیز بن جواد بن اسماعیل طباطبائی یزدی، در ۴ آبان ۱۳۰۸ش (مطابق ۲۱ جمادیالثانی ۱۳۴۸ق) در نجف متولد شد. پس از فراگیری دروس مقدماتی علوم دینی و در ۱۵ سالگی همراه پدر به ایران آمد.
وی نوه سید محمدکاظم طباطبایی یزدی (متوفای ۱۳۳۷ق) صاحب کتاب العروه الوثقی است.
سید عبدالعزیز پس از درگذشت پدر، به قم رفت و از درس سید رضا صدر استفاده کرد. یک سال بعد به نجف اشرف بازگشت و از سید ابوالقاسم خوئی، عبدالهادی شیرازی، عبدالاعلی سبزواری، سید هاشم حسینی تهرانی، میرزا محمد علی اردوبادی بهره برد و از آیت الله خویی، سید عبدالهادی شیرازی و آقا بزرگ تهرانی اجازه روایت گرفت.
به دلیل علاقه وی به کتابشناسی و بررسی و احیای میراث کهن شیعه، در نجف از دو شخصیت مشهور، آقا بزرگ تهرانی و علامه امینی تأثیر پذیرفت. وقتی که علامه امینی کتابخانه امیرالمؤمنین (ع) را تأسیس کرد، محقق طباطبایی در آنجا مشغول تحقیق و تدوین فهرست کتابخانه شد. در همین سالها برای شناسایی نُسَخ خطی، کتابشناسی و سایر ظرایف و دقایق این رشته، با آقا بزرگ مراوده مستمر داشت.
در سال ۱۳۴۹ش برابر با ذیالحجه ۱۳۸۹ق برای شرکت در کنگره هزاره شیخ طوسی از طرف دانشکده مشهد دعوت شد و از نجف به ایران آمد. و بنا به درخواست کتابخانه آستان قدس رضوی حدود یک سال در مشهد نسخههای خطی فقه و اصول را نوشت و سپس به نجف بازگشت. وی در سال ۱۳۵۶ش که با فشار رژیم عراق به ایران بازگشت، در شهر قم اقامت گزید. مراکزی همچون: مؤسسه آل البیت، مرکز الغدیر، بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، بنیاد بعثت و انتشارات جامعه مدرسین با او ارتباط داشتند و آثار زیادی با نظارت و همکاری مستقیم وی تحقیق و چاپ شد. ضمن اینکه در مجامع و همایشهای علمی مختلف داخل و خارج کشور شرکت میکرد. تعداد ۹۴ عنوان کتاب با استفاده از راهنماییها یادداشتهای او به ثمر رسید و فهرستهای زیادی را از نُسَخ خطی داخل و خارج کشور تهیه کرد.
همه کسانی که با محقق طباطبایی آشنایی داشتند به صفای روح او و خلوص و ارادت ایشان به مقام شامخ اهل بیت عصمت و طهارت (ع) و همچنین تبحّر و تخصّص او در کتابشناسی شیعه، اذعان دارند. از خصوصیات بارز او سخاوت در کمک به پژوهشگران و شاگردان بود که همه کسانی که از او استفاده کردهاند، به این خصیصه اشاره میکنند.
وی نوه سید محمدکاظم طباطبایی یزدی (متوفای ۱۳۳۷ق) صاحب کتاب العروه الوثقی است.
سید عبدالعزیز پس از درگذشت پدر، به قم رفت و از درس سید رضا صدر استفاده کرد. یک سال بعد به نجف اشرف بازگشت و از سید ابوالقاسم خوئی، عبدالهادی شیرازی، عبدالاعلی سبزواری، سید هاشم حسینی تهرانی، میرزا محمد علی اردوبادی بهره برد و از آیت الله خویی، سید عبدالهادی شیرازی و آقا بزرگ تهرانی اجازه روایت گرفت.
به دلیل علاقه وی به کتابشناسی و بررسی و احیای میراث کهن شیعه، در نجف از دو شخصیت مشهور، آقا بزرگ تهرانی و علامه امینی تأثیر پذیرفت. وقتی که علامه امینی کتابخانه امیرالمؤمنین (ع) را تأسیس کرد، محقق طباطبایی در آنجا مشغول تحقیق و تدوین فهرست کتابخانه شد. در همین سالها برای شناسایی نُسَخ خطی، کتابشناسی و سایر ظرایف و دقایق این رشته، با آقا بزرگ مراوده مستمر داشت.
در سال ۱۳۴۹ش برابر با ذیالحجه ۱۳۸۹ق برای شرکت در کنگره هزاره شیخ طوسی از طرف دانشکده مشهد دعوت شد و از نجف به ایران آمد. و بنا به درخواست کتابخانه آستان قدس رضوی حدود یک سال در مشهد نسخههای خطی فقه و اصول را نوشت و سپس به نجف بازگشت. وی در سال ۱۳۵۶ش که با فشار رژیم عراق به ایران بازگشت، در شهر قم اقامت گزید. مراکزی همچون: مؤسسه آل البیت، مرکز الغدیر، بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، بنیاد بعثت و انتشارات جامعه مدرسین با او ارتباط داشتند و آثار زیادی با نظارت و همکاری مستقیم وی تحقیق و چاپ شد. ضمن اینکه در مجامع و همایشهای علمی مختلف داخل و خارج کشور شرکت میکرد. تعداد ۹۴ عنوان کتاب با استفاده از راهنماییها یادداشتهای او به ثمر رسید و فهرستهای زیادی را از نُسَخ خطی داخل و خارج کشور تهیه کرد.
همه کسانی که با محقق طباطبایی آشنایی داشتند به صفای روح او و خلوص و ارادت ایشان به مقام شامخ اهل بیت عصمت و طهارت (ع) و همچنین تبحّر و تخصّص او در کتابشناسی شیعه، اذعان دارند. از خصوصیات بارز او سخاوت در کمک به پژوهشگران و شاگردان بود که همه کسانی که از او استفاده کردهاند، به این خصیصه اشاره میکنند.