دلیل شهرت

هنرمند

بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون، برگزیده ششمین دوره همایش چهره‌های ماندگار و دارای نشان درجه یک فرهنگ و هنر

علت وفات

بیماری

ایست قلبی

جمشید مشایخی در ششم آذر ۱۳۱۳ در جاجرود متولد شد. او تحصیلات را در رشته تئاتر ناتمام گذاشت و در سال ۱۳۳۶ به استخدام اداره تازه تأسیس هنر‌های دراماتیک درآمد و به عنوان بازیگر کار خود را در برنامه نمایشی کانال سوم غیردولتی آغاز کرد و از سال ۱۳۳۹ مجموعه تله تئاتر‌های متعددی را بازی کرد که از میان آن‌ها به زعم منتقدان، نقش «بزرگ آقا» در نمایش «میراث» اثر بهرام بیضایی که سال ۱۳۴۶ اجرا شد، مهم‌ترین اثر او محسوب می‌شود. «خشت و آینه» ساخته ابراهیم گلستان، نخستین نقش آفرینی مشایخی در سینما بود و بدین ترتیب همزمان با تئاتر در سینما نیز حضور مؤثری یافت.
پس از انقلاب، او مدتی مدیر اداره تئاتر شد تا اینکه بیماری باعث شد از نمایشی در حال تمرین بیرون برود و بعد از آن، برای سال‌های متمادی نمایش دیگری کار نکرد اما در مقابل در سینما و تلویزیون حضور فعال و پررنگی داشت و خاطرات ماندگاری را در ذهن طیف وسیعی از مردم ایران بر جای گذاشت.
«گاو»، «قیصر»، «شازده احتجاب»، «سوته‌دلان»، «خانه عنکبوت»، «کمال‌الملک»، «گل‌های داودی»، «آوار»، «پدر بزرگ»، «طلسم»، «سرب»، «روز واقعه»، «خانه‌ای روی آب» و «یک بوس کوچولو» و سریال‌های «هزاردستان»، «داستان‌های مولوی»، «سلطان صاحبقران»، «امام علی (ع)» و «پهلوانان» نمی‌میرند، برخی از آثار مهمی است که مشایخی در آن نقش آفرینی کرد.
تنوع نقش‌هایی که مشایخی در سال‌های متمادی بازی کرد و هریک نظر منتقدان و اهالی فن را به خود جلب کرد، نشان از قدرت بالای بازیگری او داشت.
او در سال ۱۳۶۳، بابت بازی در دو فیلم گل‌های داودی و کمال‌الملک، برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر شد.