محسن وزیری مقدم
اطلاعات شناسنامه ای
تاریخ تولد: ۱۳۰۳/۰۳/۰۵
تاریخ وفات: ۱۳۹۷/۰۶/۱۶
محل وفات:
محل دفن:
دلیل شهرت
هنرمند
طراح، نقاش، مجسمهساز و استاد هنرعلت وفات
کهولت سن
توضیحات و جزئیات بیشتر
وزیریمقدم در ۵ مرداد ماه سال ۱۳۰۳ در تهران متولد شد. نزد پدر خواندن و نوشتن را آموخت و تحصیلات ابتدایی را از ۵ سالگی آغاز کرد. او در سال ۱۳۲۲ در امتحان ورودی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پذیرفته شد. از اولین استادان وی علیمحمد حیدریان و مادام امینفر بودند. وزیریمقدم در سال ۱۳۲۷ به عنوان اولین دانشآموختگان دانشکده هنرهای زیبا فارغالتحصیل شد. در مردادماه سال ۱۳۳۴ راهی ایتالیا شد و تا ۱۳۴۲ در رم به فعالیت هنری پرداخت. سال ۱۳۳۷ دانشنامهٔ آکادمی هنرهای زیبای رم را دریافت داشت. پایاننامهٔ تحصیلی خود را دربارهٔ موندریان و تأثیر او در هنر قرن بیستم به رشتهٔ تحریر درآورد.
وزیریمقدم به ساخت مجسمههای چوبیِ مَفصلی و متحرک مشهور است و اولین بار آثاری ساخت که مخاطب میتوانست در اثر هنری دخالت داشته باشد.
زندگینامه او به همراه مرور و تحلیلی بر مجموعهای از آثارش در کتاب: پیشگامان هنر نوگرای ایران: محسن وزیری مقدم، به کوشش رویین پاکباز و یعقوب امدادیان با همکاری توکا ملکی توسط موزه هنرهای معاصر تهران و مؤسسه توسعه هنرهای تجسمی منتشر شدهاست.
او از سال ۱۳۴۳ تا ۱۳۵۵ در دانشکدهٔ هنرهای تزئینی (دانشگاه هنر) و دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به آموزش هنر اشتغال داشت. وزیریمقدم را به سبب از میان بردن شیوههای آموزشی کهنه در هنرآموزی و حذف شیوهٔ کمالالملکی در دانشکده هنرهای زیبا نیز از پیشگامان هنر مدرن ایران مینامند. وی به آموزش دروسی همچون طراحی، نقاشی و چاپ دستی پرداخت و نخستین بار در سال ۱۳۵۰ کلاس پایه و اصول طراحی را در دانشکده هنرهای زیبا بر عهده داشت.
کتب تألیفی او در زمینه طراحی، از جمله کتاب شیوهٔ طراحی (چاپ اول: ۱۳۶۰)، سالها در زمره کتب درسی و پایهٔ طراحی در ایران بودهاست.
وزیریمقدم به ساخت مجسمههای چوبیِ مَفصلی و متحرک مشهور است و اولین بار آثاری ساخت که مخاطب میتوانست در اثر هنری دخالت داشته باشد.
زندگینامه او به همراه مرور و تحلیلی بر مجموعهای از آثارش در کتاب: پیشگامان هنر نوگرای ایران: محسن وزیری مقدم، به کوشش رویین پاکباز و یعقوب امدادیان با همکاری توکا ملکی توسط موزه هنرهای معاصر تهران و مؤسسه توسعه هنرهای تجسمی منتشر شدهاست.
او از سال ۱۳۴۳ تا ۱۳۵۵ در دانشکدهٔ هنرهای تزئینی (دانشگاه هنر) و دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به آموزش هنر اشتغال داشت. وزیریمقدم را به سبب از میان بردن شیوههای آموزشی کهنه در هنرآموزی و حذف شیوهٔ کمالالملکی در دانشکده هنرهای زیبا نیز از پیشگامان هنر مدرن ایران مینامند. وی به آموزش دروسی همچون طراحی، نقاشی و چاپ دستی پرداخت و نخستین بار در سال ۱۳۵۰ کلاس پایه و اصول طراحی را در دانشکده هنرهای زیبا بر عهده داشت.
کتب تألیفی او در زمینه طراحی، از جمله کتاب شیوهٔ طراحی (چاپ اول: ۱۳۶۰)، سالها در زمره کتب درسی و پایهٔ طراحی در ایران بودهاست.