منیر طاها (نخستین زن ترانهسرای ایرانی)
اطلاعات شناسنامه ای
تاریخ تولد: ۱۳۰۹
تاریخ وفات: ۱۴۰۴/۰۲/۱۰
محل وفات: ونکوور، کانادا
محل دفن:
دلیل شهرت
هنرمند
ترانهسراعلت وفات
کهولت سن
توضیحات و جزئیات بیشتر
منیر طه متولد ۱۳۰۹ در تبریز بود، دکترای زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران اخذ کرد و دکترای زبان و ادبیات ایتالیایی را از دانشگاه رم.
منیر طه (طاها) نخستین ترانهاش «شب مهتاب» را در چهاردهسالگی برای آهنگی به همین نام از علی تجویدی نوشت و این ترانه را با نام شهرزاد با گروه موسیقی تجویدی، با همراهی آواز حسین قوامی در رادیو خواند. وی در برنامه گلهای رنگارنگ رادیو با علی تجویدی، غلامحسین بنان و مرضیه همکاری میکرد.
منیر طه مؤسس و مدرس بخش زبان و ادبیات ایتالیایی دانشگاه تهران بود، سرپرستی دپارتمان زبانهای خارجی دانشگاه تهران و مدیریت دپارتمان زبانهای خارجی دانشگاه تهران را نیز سالها برعهده داشت. او بعد از انقلاب اول به ایتالیا و بعد به کانادا مهاجرت کرد و استاد زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه بریتیش کلمبیا، ونکوور و...بود.
از کتابهای او میتوان به: سرگذشت (۱۳۳۲- تهران)؛ دوراهی (۱۳۳۵- تهران)؛ مزدا (۱۳۳۶- تهران)؛ در کوچهها، بازارها (۱۳۵۸- تهران)؛ سینهریز (۱۳۶۴- لسآنجلس)؛ پاییز در پرچین باغ (۱۳۷۵- ونکوور) اشاره کرد.
ترانه «عاشقی شیدا» که اول زندهیاد غلامحسین بنان و سالها بعد زنده نام محمدرضا شجریان آن را خواند، از کارهای منیر طه است.
منیر طه (طاها) نخستین ترانهاش «شب مهتاب» را در چهاردهسالگی برای آهنگی به همین نام از علی تجویدی نوشت و این ترانه را با نام شهرزاد با گروه موسیقی تجویدی، با همراهی آواز حسین قوامی در رادیو خواند. وی در برنامه گلهای رنگارنگ رادیو با علی تجویدی، غلامحسین بنان و مرضیه همکاری میکرد.
منیر طه مؤسس و مدرس بخش زبان و ادبیات ایتالیایی دانشگاه تهران بود، سرپرستی دپارتمان زبانهای خارجی دانشگاه تهران و مدیریت دپارتمان زبانهای خارجی دانشگاه تهران را نیز سالها برعهده داشت. او بعد از انقلاب اول به ایتالیا و بعد به کانادا مهاجرت کرد و استاد زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه بریتیش کلمبیا، ونکوور و...بود.
از کتابهای او میتوان به: سرگذشت (۱۳۳۲- تهران)؛ دوراهی (۱۳۳۵- تهران)؛ مزدا (۱۳۳۶- تهران)؛ در کوچهها، بازارها (۱۳۵۸- تهران)؛ سینهریز (۱۳۶۴- لسآنجلس)؛ پاییز در پرچین باغ (۱۳۷۵- ونکوور) اشاره کرد.
ترانه «عاشقی شیدا» که اول زندهیاد غلامحسین بنان و سالها بعد زنده نام محمدرضا شجریان آن را خواند، از کارهای منیر طه است.