حسین محمودی (اژدر نقاش)
اطلاعات شناسنامه ای
تاریخ تولد: ۱۳۱۹
تاریخ وفات: ۱۴۰۲/۱۲/۲۰
محل وفات: زنجان، ایران
محل دفن:
دلیل شهرت
هنرمند
نقاشی قهوهخانهایعلت وفات
بیماری
توضیحات و جزئیات بیشتر
حسین محمودی معروف به اژدر که یکی از هنرمندان زنجانی و آخرین بازمانده از نسل نقاشان قهوهخانهای است، در سال ۱۳۱۹ در زنجان به دنیا آمد و از همان دوران کودکی، نقاشی را شروع کرد.
حسین محمودی یکی از اساتید قلمزنی در استان زنجان بود که در طول زندگیش در هنرهای مختلف از جمله نقاشی روی پرده تا قلمزنی فعالیت داشت.
این هنرمند زنجانی از سواد مکتبخانهای برخوردار بود و استادی برای آموزش نقاشی نداشته است. هنرمندی که در دوران جوانی ادامهدهنده شغل پدر یعنی مقنیگری بود. او از همان کودکی به هنر علاقهمند بود و این علاقه سبب شد وقتی به سن ۱۶ سالگی رسید طراحی را تکمیل کرده و شروع به نقاشی روغن بر روی بوم کند.
این نقاش هنرمند با وجود اینکه از سالهای کودکی این هنر را آغاز کرده بود اما اولین پرده نقاشی خود را با توجه به ارادتی که به ساحت امام حسین (ع) و یاران با وفایش داشت در سن ۱۶ سالگی از واقعه کربلا کشید.
این عشق و ارادت موجب شد تا دومین پرده نقاشی آن به شمایلی از چهره حضرت عباس (ع) اختصاص یابد اگر چه با وجود همه علاقهای که به آن پرده داشت، به یکی از مساجد کشور عراق که به نام نامی حضرت ابوالفضل العباس (ع) شهره بود، تقدیم کرد.
وی بعدها این علاقهمندی را در کشیدن پردههایی با موضوع چهره امام علی (ع)، امام حسین (ع)، حضرت قاسم (ع) و وقایع دشت کربلا بیشتر نمایان کرد.
پردههای نقاشی این هنرمند زنجانی در برخی خانههای مردم زنجان هنوز هم وجود دارد چرا که مردم به دلیل علاقه به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) تابلوهای این هنرمند زنجانی را خریداری و در خانه خود نصب میکردند.
استاد محمودی اولین کسی است که در استان زنجان فیلمسازی کرد و در مسیر تدوین فیلماش از زنجان تا آلمان مرارتها کشید زیرا نگاتیوها را از طریق پست به آلمان می فرستاد و پس از ماهها و بعد از تدوین برایش ارسال میشد.
نقاشی قهوهخانهای، شیوهای از نقاشی ایرانی است. این نقاشی، نقاشی روایی رنگ روغنی با درونمایههای رزمی، مذهبی و بزمی است که در اواخر قاجار و اوایل پهلوی همزمان با جنبش مشروطه ایران، اوج گرفت. نمونههای قابل توجهی از آثار هنرمندان نقاشی قهوهخانهای در موزه رضا عباسی نگهداری میشود.
حسین محمودی یکی از اساتید قلمزنی در استان زنجان بود که در طول زندگیش در هنرهای مختلف از جمله نقاشی روی پرده تا قلمزنی فعالیت داشت.
این هنرمند زنجانی از سواد مکتبخانهای برخوردار بود و استادی برای آموزش نقاشی نداشته است. هنرمندی که در دوران جوانی ادامهدهنده شغل پدر یعنی مقنیگری بود. او از همان کودکی به هنر علاقهمند بود و این علاقه سبب شد وقتی به سن ۱۶ سالگی رسید طراحی را تکمیل کرده و شروع به نقاشی روغن بر روی بوم کند.
این نقاش هنرمند با وجود اینکه از سالهای کودکی این هنر را آغاز کرده بود اما اولین پرده نقاشی خود را با توجه به ارادتی که به ساحت امام حسین (ع) و یاران با وفایش داشت در سن ۱۶ سالگی از واقعه کربلا کشید.
این عشق و ارادت موجب شد تا دومین پرده نقاشی آن به شمایلی از چهره حضرت عباس (ع) اختصاص یابد اگر چه با وجود همه علاقهای که به آن پرده داشت، به یکی از مساجد کشور عراق که به نام نامی حضرت ابوالفضل العباس (ع) شهره بود، تقدیم کرد.
وی بعدها این علاقهمندی را در کشیدن پردههایی با موضوع چهره امام علی (ع)، امام حسین (ع)، حضرت قاسم (ع) و وقایع دشت کربلا بیشتر نمایان کرد.
پردههای نقاشی این هنرمند زنجانی در برخی خانههای مردم زنجان هنوز هم وجود دارد چرا که مردم به دلیل علاقه به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) تابلوهای این هنرمند زنجانی را خریداری و در خانه خود نصب میکردند.
استاد محمودی اولین کسی است که در استان زنجان فیلمسازی کرد و در مسیر تدوین فیلماش از زنجان تا آلمان مرارتها کشید زیرا نگاتیوها را از طریق پست به آلمان می فرستاد و پس از ماهها و بعد از تدوین برایش ارسال میشد.
نقاشی قهوهخانهای، شیوهای از نقاشی ایرانی است. این نقاشی، نقاشی روایی رنگ روغنی با درونمایههای رزمی، مذهبی و بزمی است که در اواخر قاجار و اوایل پهلوی همزمان با جنبش مشروطه ایران، اوج گرفت. نمونههای قابل توجهی از آثار هنرمندان نقاشی قهوهخانهای در موزه رضا عباسی نگهداری میشود.