محمد محمدعلی
اطلاعات شناسنامه ای
تاریخ تولد: ۱۳۲۷/۰۲/۰۷
تاریخ وفات: ۱۴۰۲/۰۶/۲۴
محل وفات: ونکور، کانادا
محل دفن:
دلیل شهرت
نویسنده
نویسنده، عضو کانون نویسندگان ایران، مدرس داستان‌نویسی و پژوهشگرعلت وفات
کهولت سن
توضیحات و جزئیات بیشتر
محمد محمدعلی در ۷ اردیبهشت ۱۳۲۷ در خیابان مولوی تهران و در خانواده‌ای پرجمعیت متولد شد. در سال ۱۳۴۳ رتبه نخست منطقه آموزش پرورش در مسابقه داستان‌نویسی انجمن ایران و آمریکا را به دست آورد. در سال ۱۳۴۴ و هنگامی که مشغول تحصیل در دبیرستان مروی بود علاوه بر نگارش چند نمایش‌نامه، سالنامه مروی را منتشر کرد. پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۴۹ به خدمت سربازی اعزام شد و در سپاه ترویج و آبادانی خدمت کرد. در دوران سربازی طرح‌های اولیهٔ داستان‌های درهٔ هندآباد گرگ داره و از ما بهتران شکل گرفت.
در سال ۱۳۵۳ وارد دانشکده علوم سیاسی و اجتماعی شد و سپس به استخدام سازمان بازنشستگی کشوری درآمد. محمدعلی از ۱۳۶۹ به وزارت فرهنگ و آموزش عالی منتقل شد و در مرکز اسناد و مدارک علمی کشور مشغول کار گردید. در ۱۳۸۱ بازنشسته شد.
نخستین کتابش را که مجموعه داستانی با نام «درهٔ هندآباد گرگ داره» بود در ۱۳۵۴ منتشر کرد و در آن به شیوه ای واقع‌گرایانه به زندگی فقر زده روستاییان پرداخت. در سال ۱۳۵۶ به عضویت در کانون نویسندگان ایران درآمد و به مدت ۱۷ سال به عنوان حسابدار و مسئول کمیته امور مالی کانون فعالیت کرد. محمدعلی یکی از اعضا و شرکت‌کنندگان جلسات داستان‌خوانی و داستان‌نویسی پنج‌شنبه‌ها با نظارت هوشنگ گلشیری بود. از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ سردبیری فصلنامه ای به نام برج را به عهده داشت و پس از آن نیز کم و بیش با مطبوعات از جمله مجله‌های دنیای سخن و آدینه همکاری می‌کرد و سه ویژه نامه شعر و داستان مجله آدینه به سردبیری او منتشر شد. در سال ۱۳۶۴ به همراه جواد مجابی، محمد مختاری و حمیدرضا رحیمی جلسه شاعران سه شنبه را تشکیل داد در سال ۱۳۷۳ محمدعلی یکی از افرادی بود که بیانیه ۱۳۴ نویسنده مشهور به متن ما نویسنده‌ایم را امضا کرد. در سال ۱۳۸۵ ترجمه رمان نقش پنهان به ترکی استانبولی منتشر شد.
از آثار این نویسنده به این عنوان‌ها می‌توان اشاره کرد: مجموعه داستان‌های «بازنشستگی و داستان‌های دیگر» (۱۳۶۶)، «چشم دوم» (۱۳۷۳) و «دریغ از روبه‌رو» (۱۳۷۸) و رمان‌های «رعد و برق بی‌باران» (۱۳۷۰)، «نقش پنهان» (۱۳۷۰)، «باور‌های خیس یک مرده» (۱۳۷۶)، «برهنه در باد» (۱۳۷۹)، «قصه تهمینه» (۱۳۸۲)، «آدم و حوا» (۱۳۸۳)، «جمشید و جمک» (۱۳۸۳)، «مشی و مشیانه» و «جهان زندگان».
در سال ۱۳۵۳ وارد دانشکده علوم سیاسی و اجتماعی شد و سپس به استخدام سازمان بازنشستگی کشوری درآمد. محمدعلی از ۱۳۶۹ به وزارت فرهنگ و آموزش عالی منتقل شد و در مرکز اسناد و مدارک علمی کشور مشغول کار گردید. در ۱۳۸۱ بازنشسته شد.
نخستین کتابش را که مجموعه داستانی با نام «درهٔ هندآباد گرگ داره» بود در ۱۳۵۴ منتشر کرد و در آن به شیوه ای واقع‌گرایانه به زندگی فقر زده روستاییان پرداخت. در سال ۱۳۵۶ به عضویت در کانون نویسندگان ایران درآمد و به مدت ۱۷ سال به عنوان حسابدار و مسئول کمیته امور مالی کانون فعالیت کرد. محمدعلی یکی از اعضا و شرکت‌کنندگان جلسات داستان‌خوانی و داستان‌نویسی پنج‌شنبه‌ها با نظارت هوشنگ گلشیری بود. از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ سردبیری فصلنامه ای به نام برج را به عهده داشت و پس از آن نیز کم و بیش با مطبوعات از جمله مجله‌های دنیای سخن و آدینه همکاری می‌کرد و سه ویژه نامه شعر و داستان مجله آدینه به سردبیری او منتشر شد. در سال ۱۳۶۴ به همراه جواد مجابی، محمد مختاری و حمیدرضا رحیمی جلسه شاعران سه شنبه را تشکیل داد در سال ۱۳۷۳ محمدعلی یکی از افرادی بود که بیانیه ۱۳۴ نویسنده مشهور به متن ما نویسنده‌ایم را امضا کرد. در سال ۱۳۸۵ ترجمه رمان نقش پنهان به ترکی استانبولی منتشر شد.
از آثار این نویسنده به این عنوان‌ها می‌توان اشاره کرد: مجموعه داستان‌های «بازنشستگی و داستان‌های دیگر» (۱۳۶۶)، «چشم دوم» (۱۳۷۳) و «دریغ از روبه‌رو» (۱۳۷۸) و رمان‌های «رعد و برق بی‌باران» (۱۳۷۰)، «نقش پنهان» (۱۳۷۰)، «باور‌های خیس یک مرده» (۱۳۷۶)، «برهنه در باد» (۱۳۷۹)، «قصه تهمینه» (۱۳۸۲)، «آدم و حوا» (۱۳۸۳)، «جمشید و جمک» (۱۳۸۳)، «مشی و مشیانه» و «جهان زندگان».