چنگیز جلیلوند (مرد حنجره طلایی)
اطلاعات شناسنامه ای
تاریخ تولد: ۱۳۱۹/۰۸/۰۶
تاریخ وفات: ۱۳۹۹/۰۹/۰۲
محل وفات: تهران، ایران
محل دفن: قطعه هنرمندان بهشت زهرا، تهران، ایران
دلیل شهرت
هنرمند
دوبلور، مدیر دوبلاژ و هنرپیشهعلت وفات
بیماری
کرونا، کووید-۱۹توضیحات و جزئیات بیشتر
چنگیز جلیلوند متولد آبان ماه سال ۱۳۱۹ در شیراز است. او از بیست سالگی وارد عرصه دوبله شد و در بیش از دو هزار فیلم خارجی به جای بازیگران نقش اول صحبت کرد.
او فعالیت هنریاش را در سال ۱۳۳۶ و با تئاتر به همراه ابوالحسن تهامی آغاز کرد.
او از نسلی بود که در سالهای دهه ۴۰ و ۵۰ درخشش زیادی داشتند و کارهای بزرگی کردند. از ویژگی هنر جلیلوند شاید تنها ذکر این نکته کافی است که او همواره برای باوراندن شخصیت و ارتباط بیشتر مخاطب با او بیان خود را به بیان بازیگر نزدیک میکرد که صداپیشگی او به جای مارلون براندو در فیلم «اتوبوسی به نام هوس» از جمله این آثار بود.
صدای چنگیز جلیلوند قابلیت گویندگی به جای شخصیتهای نقش اول با صلابت و تأثیرگذار سینمایی را فراهم میکرد.
جلیلوند در فیلمهای فارسی بهجای زنده یاد «محمدعلی فردین»، «ناصرملک مطیعی»، «بهروز وثوقی»، «ایرج قادری»؛ و در فیلمهای خارجی بهجای «برت لانکستر»، «پل نیومن»، «یول براینر»، «مارلون براندو»، «جک نیکلسون»، «جان وین» و ... صحبت کرده است.
او پس از به جای گذاشتن یک کارنامه بینظیر کاری پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران مدت بیست سال را در آمریکا به سر برد. اما سرانجام به کشور بازگشت و کار دوبله را از سال ۱۳۷۷ سر گرفت.
جلیلوند در مصاحبهای درباره جلای وطنش گفته بود: «من فکر میکنم این بیستسالی که اینجا نبودم، بیست سال خواب بودم و بعد از بیست سال دوباره بیدار شدم و چشمام را باز کردم دیدمای وای! من جایی نبودم، اینها که بوده همهاش تو خواب بوده. من الآن توی وطن خودم هستم و دارم لذت میبرم. از رانندگیاش لذت میبرم، از کارش لذت میبرم، از آدمهاش، از خیابانهاش از خاکاش از دودش لذت میبرم. به هرحال، چون وطنام است دوست دارم. معترض هم نیستم میگویم هم اینی که هست، اگر ایران را دوست داری ایران این است، دوست نداری؟ خوش آمدی!»
او در چند سریال و فیلم سینمایی نیز نقش آفرینی داشته است. با اینحال او را بیشتر با صدایش میشناسند. چنگیز جلیلوند سالها به عنوان مدیر دوبلاژ استودیو قرن بیست یکم فعالیت کرد و آثار دوبله زیادی را تولید کرد.
او فعالیت هنریاش را در سال ۱۳۳۶ و با تئاتر به همراه ابوالحسن تهامی آغاز کرد.
او از نسلی بود که در سالهای دهه ۴۰ و ۵۰ درخشش زیادی داشتند و کارهای بزرگی کردند. از ویژگی هنر جلیلوند شاید تنها ذکر این نکته کافی است که او همواره برای باوراندن شخصیت و ارتباط بیشتر مخاطب با او بیان خود را به بیان بازیگر نزدیک میکرد که صداپیشگی او به جای مارلون براندو در فیلم «اتوبوسی به نام هوس» از جمله این آثار بود.
صدای چنگیز جلیلوند قابلیت گویندگی به جای شخصیتهای نقش اول با صلابت و تأثیرگذار سینمایی را فراهم میکرد.
جلیلوند در فیلمهای فارسی بهجای زنده یاد «محمدعلی فردین»، «ناصرملک مطیعی»، «بهروز وثوقی»، «ایرج قادری»؛ و در فیلمهای خارجی بهجای «برت لانکستر»، «پل نیومن»، «یول براینر»، «مارلون براندو»، «جک نیکلسون»، «جان وین» و ... صحبت کرده است.
او پس از به جای گذاشتن یک کارنامه بینظیر کاری پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران مدت بیست سال را در آمریکا به سر برد. اما سرانجام به کشور بازگشت و کار دوبله را از سال ۱۳۷۷ سر گرفت.
جلیلوند در مصاحبهای درباره جلای وطنش گفته بود: «من فکر میکنم این بیستسالی که اینجا نبودم، بیست سال خواب بودم و بعد از بیست سال دوباره بیدار شدم و چشمام را باز کردم دیدمای وای! من جایی نبودم، اینها که بوده همهاش تو خواب بوده. من الآن توی وطن خودم هستم و دارم لذت میبرم. از رانندگیاش لذت میبرم، از کارش لذت میبرم، از آدمهاش، از خیابانهاش از خاکاش از دودش لذت میبرم. به هرحال، چون وطنام است دوست دارم. معترض هم نیستم میگویم هم اینی که هست، اگر ایران را دوست داری ایران این است، دوست نداری؟ خوش آمدی!»
او در چند سریال و فیلم سینمایی نیز نقش آفرینی داشته است. با اینحال او را بیشتر با صدایش میشناسند. چنگیز جلیلوند سالها به عنوان مدیر دوبلاژ استودیو قرن بیست یکم فعالیت کرد و آثار دوبله زیادی را تولید کرد.