محمود نامجو
اطلاعات شناسنامه ای
تاریخ تولد: ۱۲۹۷
تاریخ وفات: ۱۳۶۸/۱۰/۳۰
محل وفات: تهران، بیمارستان مهر
محل دفن: بهشت زهرای تهران
دلیل شهرت
ورزشکار
وزنهبردار (نخستین ایرانی دارندهٔ نشان طلای جهان در ورزش حرفهای)علت وفات
بیماری
به سبب عوارض ناشی از تمرینات سنگین ورزشی و کهولت سنتوضیحات و جزئیات بیشتر
محمود نامجوی در سال ۱۲۹۷ خورشیدی در محلهٔ استادسرای رشت به دنیا آمد. پدرش مشهدی تقی به کار تجارت اشتغال داشت. او علاوه بر وزنهبرداری در ورزش زورخانهای، ژیمناستیک، بدنسازی و کشتی نیز فعالیت داشت و در ۱۸ سالگی عنوان قهرمانی کشور در رشتهٔ کشتی را به دست آورد.
نامجوی نخستین مدال طلای جهانی وزنهبرداری را در قهرمانی جهان لاهه ۱۹۴۹ برای ورزش ایران به ارمغان آورد و در بازیهای آسیایی دهلی نو ۱۹۵۱ نخستین وزنهبردار آسیایی شد که توانست رکورد جهانی را ترقی دهد. از شگفتیهای نامجوی کسب مدال در مسابقات قهرمانی جهان، در سن ۳۸ سالگی بود.
محمود نامجوی سرانجام در ۳۰ دی ۱۳۶۸ در بیمارستان مهر تهران بر اثر عوارض ناشی از تمرین های سنگین ورزشی و کهولت سن درگذشت و در قطعهٔ ۲۲ بهشت زهرا تهران به خاک سپرده شد.
تندیس او در خیابان نامجوی رشت، روبروی دانشکدهٔ علوم پایهٔ دانشگاه گیلان نصب شده است.
نامجوی نخستین مدال طلای جهانی وزنهبرداری را در قهرمانی جهان لاهه ۱۹۴۹ برای ورزش ایران به ارمغان آورد و در بازیهای آسیایی دهلی نو ۱۹۵۱ نخستین وزنهبردار آسیایی شد که توانست رکورد جهانی را ترقی دهد. از شگفتیهای نامجوی کسب مدال در مسابقات قهرمانی جهان، در سن ۳۸ سالگی بود.
محمود نامجوی سرانجام در ۳۰ دی ۱۳۶۸ در بیمارستان مهر تهران بر اثر عوارض ناشی از تمرین های سنگین ورزشی و کهولت سن درگذشت و در قطعهٔ ۲۲ بهشت زهرا تهران به خاک سپرده شد.
تندیس او در خیابان نامجوی رشت، روبروی دانشکدهٔ علوم پایهٔ دانشگاه گیلان نصب شده است.