عباس یمینی شریف


اطلاعات شناسنامه ای

تاریخ تولد: ۱۲۹۸/۰۳/۰۱
تاریخ وفات: ۱۳۶۸/۰۹/۰۸
محل وفات: تهران، ایران
محل دفن: گورستان ابن‌بابویه، تهران، ایران


دلیل شهرت

نویسنده

آموزگار، مدیر مدرسه و نویسنده ادبیات کودکان

علت وفات

بیماری


توضیحات و جزئیات بیشتر

عباس یمینی شریف در اول خرداد سال ۱۲۹۸ ش در محله پامنار تهران به دنیا آمد. دوران کودکی و نوجوانی او در دربند گذشت. در سال ۱۳۱۷ در دانشسرای مقدماتی به تحصیل پرداخت. در سال ۱۳۲۱ اولین شعرش برای کودکان در مجله «نونهالان» منتشر شد. در سال ۱۳۲۳ با ابراهیم بنی‌احمد مجلهٔ بازی کودکان را منتشر کرد. در سال ۱۳۲۴ اشعار او در کتاب‌های درسی دوره ابتدایی ایران وارد شد. در سال ۱۳۲۸ به مدیریت مجلات دانش آموز و سازمان جوانان شیر و خورشید سرخ منصوب گردید.

در سال ۱۳۳۲ یمینی شریف با بورس دولتی به آمریکا اعزام شد و یک سال در دانشگاه کلمبیا به تحصیل دوره تخصصی در آموزش کودکان پرداخت و درجه فوق لیسانس دریافت کرد.

در سال ۱۳۳۴ دبستان روش نو را با همسرش توران مقومی پایه گذاشت که بعدها با گسترش فعالیت به مجموعهٔ آموزشی از کودکستان تا پایان دوره راهنمایی تبدیل شد. آنان تا سال ۱۳۵۸ آن مؤسسه را اداره کردند.

در دی ماه سال ۱۳۳۵ به پیشنهاد جعفر بدیعی اولین شماره مجله کیهان بچه‌ها از طرف مؤسسه کیهان انتشار یافت. جعفر بدیعی سردبیر و عباس یمینی شریف مشاور این نشریه بودند. جعفر بدیعی بعدها به عنوان صاحب امتیاز و عباس یمینی شریف به عنوان مدیر مجله معرفی شدند. آنان تا سال ۱۳۵۸ با مؤسسه کیهان همکاری داشتند.

یمینی شریف در تیرماه سال ۱۳۳۴ با کمک همسرش توراندخت مقومی تهرانی مجوز تأسیس دبستان پسرانه روش نو را از وزارت فرهنگ اخذ کرد. کتاب کلاس اول ابتدایی تألیف او به کتاب «دارا و آذر» معروف است و سال‌ها اولین کتاب آموزشی کودکان ایران بود. همچنین او به نگارش کتاب سوادآموزی به بزرگ‌سالان برای کلاس‌های پیکار با بی‌سوادی نیز پرداخت. عباس یمینی شریف از بنیان‌گذاران شورای کتاب کودک نیز بود. بیش از سی اثر شعر و داستان او در دوران حیاتش به انتشار رسید و برنده جوایز متعدد در ادبیات کودکان شد.


نمونه اشعار


ما گل‌های خندانیم / فرزندان ایرانیم
ما سرزمین خود را / مانند جان می دانیم
ما باید دانا باشیم / هشیار و بینا باشیم
از بهر حفظ ایران / باید توانا باشیم
آباد باش ای ایران / آزاد باش ای ایران
از ما فرزندان خود / دلشاد باش ای ایران

***
من یار مهربانم / دانا و خوش زبانم
گویم سخن فراوان / با آنکه بی زبانم
پندت دهم فراوان / من یار پند دانم
من دوستی هنرمند / با سود و بی زیانم
از من مباش غافل / من یار مهربانم

مطالعه بیشتر