حسین خانیبیک
اطلاعات شناسنامه ای
تاریخ تولد: ۱۳۲۰/۰۵/۱۸
تاریخ وفات: ۱۴۰۳/۰۵/۳۰
محل وفات: تهران، ایران
محل دفن:
دلیل شهرت
هنرمند
بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیونعلت وفات
بیماری
آلزایمرتوضیحات و جزئیات بیشتر
حسین خانیبیک زاده ۱۸ مرداد سال ۱۳۲۰ در محلهٔ پامنار (تهران) تهران است.
وی در همان محلهٔ پامنار (تهران) در مدرسهای به نام «برزویه» تحصیلاتش را آغاز کرد. از همان ابتدا به هنر علاقهمند بود و تئاترهای مدرسه فرصت مناسبی بود تا هیجانات هنری خود را تخلیه کند. اوج این علاقه در سال ۱۳۳۲ نمود پیدا کرد. در این سال وی که ۱۲ سال داشت گرایش شدیدی به کارهای نمایشی پیدا کرد و از طرفی عشق تماشای فیلمهای سینمایی در وی شدت گرفت.
وی که در تئاتر از شاگردان زندهیاد مهین دیهیم بوده، از سال ۱۳۴۶ با حضور در نمایشی به نویسندگی و کارگردانی زندهیاد هادی اسلامی فعالیت هنری خود را آغاز کرد.
در سال ۱۳۴۵ مهین دیهیم خانهٔ تئاتری ایجاد کرد که به خانهٔ هنرمندان ایران معروف شد. و خانیبیک نیز شاگرد مهین دیهیم شده و برای اولینبار کار تئاتری خود را آغاز کرد و اولین جرقههای هنر تئاتر حرفهای در وی پدید آمد.
از سال ۱۳۴۷ با همکاری عباس جوانمرد و هادی اسلامی بهطور رسمی کار تئاتر را آغاز کرد و گروهی به نام «گروه دوم هنر ملی» تشکیل دادند که اعضای آن را هنرمندانی چون خسرو شکیبایی، سیروس گرجستانی، رقیه چهرهآزاد، مهری مهرنیا، کیومرث ملکمطیعی، قاسم افشار و… تشکیل میدادند. او میگوید: «ما افراد منسجمی بودیم و همدیگر را بسیار دوست داشتیم و به دلیل علاقهٔ شدیدی که به تئاتر داشتیم تبدیل به آچار فرانسهٔ ادارهٔ تئاتر شده بودیم.» آن روزها «گروه اول هنر ملی» را عزتالله انتظامی، محمدعلی کشاورز، علی نصیریان، جمیله شیخی و… تشکیل میدادند.
در میان آثار او فیلمهای سینمایی «غریبانه»، «دیپلمات»، سریالهای تلویزیونی همچون «پلیس جوان»، «همه فرزندان من»، «روشنتر از خاموشی» و چند مجموعه دیگر نیز به چشم میخورد.
حسین خانیبیک بازیگر سریالهای «مختارنامه» «شب دهم »، «روزگار جوانی» چند سالی بود پس از ابتلا به کرونا مبتلا به بیماری آلزایمر شده بود و به تدریج قدرت تکلم و شناخت دیگران را از دست داده بود.
وی در همان محلهٔ پامنار (تهران) در مدرسهای به نام «برزویه» تحصیلاتش را آغاز کرد. از همان ابتدا به هنر علاقهمند بود و تئاترهای مدرسه فرصت مناسبی بود تا هیجانات هنری خود را تخلیه کند. اوج این علاقه در سال ۱۳۳۲ نمود پیدا کرد. در این سال وی که ۱۲ سال داشت گرایش شدیدی به کارهای نمایشی پیدا کرد و از طرفی عشق تماشای فیلمهای سینمایی در وی شدت گرفت.
وی که در تئاتر از شاگردان زندهیاد مهین دیهیم بوده، از سال ۱۳۴۶ با حضور در نمایشی به نویسندگی و کارگردانی زندهیاد هادی اسلامی فعالیت هنری خود را آغاز کرد.
در سال ۱۳۴۵ مهین دیهیم خانهٔ تئاتری ایجاد کرد که به خانهٔ هنرمندان ایران معروف شد. و خانیبیک نیز شاگرد مهین دیهیم شده و برای اولینبار کار تئاتری خود را آغاز کرد و اولین جرقههای هنر تئاتر حرفهای در وی پدید آمد.
از سال ۱۳۴۷ با همکاری عباس جوانمرد و هادی اسلامی بهطور رسمی کار تئاتر را آغاز کرد و گروهی به نام «گروه دوم هنر ملی» تشکیل دادند که اعضای آن را هنرمندانی چون خسرو شکیبایی، سیروس گرجستانی، رقیه چهرهآزاد، مهری مهرنیا، کیومرث ملکمطیعی، قاسم افشار و… تشکیل میدادند. او میگوید: «ما افراد منسجمی بودیم و همدیگر را بسیار دوست داشتیم و به دلیل علاقهٔ شدیدی که به تئاتر داشتیم تبدیل به آچار فرانسهٔ ادارهٔ تئاتر شده بودیم.» آن روزها «گروه اول هنر ملی» را عزتالله انتظامی، محمدعلی کشاورز، علی نصیریان، جمیله شیخی و… تشکیل میدادند.
در میان آثار او فیلمهای سینمایی «غریبانه»، «دیپلمات»، سریالهای تلویزیونی همچون «پلیس جوان»، «همه فرزندان من»، «روشنتر از خاموشی» و چند مجموعه دیگر نیز به چشم میخورد.
حسین خانیبیک بازیگر سریالهای «مختارنامه» «شب دهم »، «روزگار جوانی» چند سالی بود پس از ابتلا به کرونا مبتلا به بیماری آلزایمر شده بود و به تدریج قدرت تکلم و شناخت دیگران را از دست داده بود.